ونک، ملاصدرا، رو به ‌روی بیمارستان بقیة الله
ساختمان۱۹۳ طبقه۵ واحد۱۴
تلفن تماس
۰۲۱-۸۸۶۰۳۵۹۵
14 شهریور 1402 توسط مریم یزدیان

آسیب های تاندون آشیل : علل، علائم و درمان

تاندون‌ها، ساختارهای مهمی در سیستم عضلانی بدن، نقش حیاتی در حرکت و پشتیبانی از انجام وظایف روزمره ایفا می‌کنند. با این حال، آسیب های تاندون آشیل ممکن است به علت فشارهای مکرر، ضربه‌های ناگهانی یا عوامل دیگر ایجاد شوند.

در این مقاله از سایت فیزیوتراپی رایان، به بررسی چگونگی تشخیص و درمان آسیب های تاندون آشیل می‌پردازیم و راهکارهایی را ارائه می‌دهیم که افراد می‌توانند از آنها برای پیشگیری و مراقبت از تاندون‌های خود در برابر این نوع مشکلات استفاده کنند. همچنین، تأثیر آسیب های تاندون آشیل بر زندگی روزمره و عواقب آن را نیز مورد بررسی قرار می‌دهیم.

بنابراین، با مطالعه این مقاله، شما قادر خواهید بود تا بهترین راهکارها را برای مقابله با آسیب های تاندون را درک کنید و از آسیب های احتمالی پیشگیری کنید.

تاندون آشیل چیست؟

تاندون آشیل بزرگترین تاندون در بدن شما است. این تاندون از استخوان‌های پاشنه تا عضلات ساق پا کشیده می‌شود. شما می‌توانید این تاندون را با لمس کردن از پشت مچ پا و بالای پاشنه حس کنید. این تاندون فوق‌العاده انعطاف‌پذیر است و به شما این امکان را می‌دهد که انگشتان پا را به سمت زمین ببرید و روی نوک انگشتان پا بایستید. قدرت و انعطاف این تاندون برای پریدن، دویدن و راه رفتن مهم است.

تاندون آشیل چیست؟

آسیب تاندون آشیل

آسیب تاندون آشیل می‌تواند برای هر فردی رخ دهد، چه او ورزشکار باشد و چه فقط به زندگی روزمره خود ادامه دهد. آسیب دیدگی به این تاندون اتفاقی معمولی است و می‌تواند از نوع خفیف یا متوسط باشد. افراد ممکن است در این زمینه درد، سوزشی یا سفتی در منطقه تاندون آشیل خود احساس کنند.

اگر درد بسیار شدید باشد، تاندون آشیل ممکن است تا حدی یا به طور کامل پاره شده باشد. همچنین، آسیب تاندونیت آشیل ممکن است نوع  آسیب باشد در آن بخشی از تاندون ملتهب شود.

دو نوع اصلی از این وضعیت وجود دارند که بر روی بخش‌های مختلف تاندون تأثیر می‌گذارند:

  • تاندونیت آشیل Noninsertional:

در این نوع تاندونیت، فیبرهای وسط تاندون شکسته، متورم و ضخیم می‌شوند. این نوع تاندونیت معمولاً افراد فعال و جوان‌تر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

  • تاندونیت آشیل Insertional:

این نوع تاندونیت بر روی قسمت پایینی پاشنه، جایی که تاندون با استخوان پاشنه برخورد می‌کند، تأثیر می‌گذارد و ممکن است باعث خار پاشنه استخوان شود که می توانید فیزیوتراپی خار پاشنه انجام دهید. تاندونیت آشیل این نوع ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، حتی در افرادی که فعالیت زیادی ندارند.

علائم آسیب تاندون آشیل

واضحترین نشانه آسیب تاندون آشیل، درد در منطقه بالای پاشنه پا است، به ویژه زمانی که مچ پا را دراز می‌کنید یا روی انگشتان پا می ایستید. این درد ممکن است از شدت خفیفی شروع شود و با گذر زمان بهبود یابد یا بدتر شود. اگر تاندون آشیل پاره شود، درد فوری و شدیدی احساس می‌شود. همچنین ممکن است حساسیت، تورم و سفتی ایجاد شود.

در صورتی که تاندون آشیل پاره شود، ممکن است صدای کوبش یا ترکیدن آن را بشنوید. همچنین ممکن است در اندام پا نشانه‌هایی همچون کبودی و تورم مشاهده شود. همچنین ممکن است، فعالیت‌های روزمره مانند اشاره با انگشتان پا و فشار دادن با انگشتان پا با درد همراه باشد.

علائم آسیب تاندون آشیل

علل آسیب تاندون آشیل

آسیب‌های تاندون آشیل در افرادی که در فعالیت‌هایی مثل دویدن، ژیمناستیک، رقص، فوتبال آمریکایی، فوتبال، بیسبال، سافت بال، بسکتبال، تنیس و والیبال انجام می دهند و ناگهان سرعت می‌گیرند، کاهش سرعت دارند یا چرخش دارند، رایج است. در این فعالیت‌ها، حرکت ناگهانی ممکن است به تاندون فشار زیادی وارد کند. اگر بارها و بارها با فعالیت‌های پر فشار به تاندون فشار وارد کنید، ممکن است به تاندون آشیل آسیب بزنید.

توجه داشته باشید که آسیب در بین افراد معمولی و غیر ورزشکار نیز ممکن است ایجاد شود. در واقعیت، اگر به طور ناگهانی و از یک ارتفاع بیفتید، ممکن است به تاندون آشیل خود را آسیب بزنید.

علل آسیب تاندون آشیل

چه افرادی بیشتر در معرض خطر آسیب تاندون هستند؟

این موارد ممکن است شما را بیشتر در معرض آسیب تاندون آشیل قرار دهند:

  • پوشیدن کفش‌های با پاشنه بلند که فشار بیشتری به تاندون وارد می‌کنند.
  • پاهای صاف که به آن قوس های افتاده نیز می گویند. موقع گام برداشتن، فشار باعث می شود که قوس پا جمع شده و عضلات و تاندون ها کشیده شود.
  • انعطاف پذیری ناکافی عضلات یا تاندون‌های پا.
  • وجود خارهای استخوان.
  • بالا بردن زمان تمرین یا فعالیت شدیدتر ورزشی.
  • شروع یک فعالیت و ورزش جدید.
  • استفاده از کفش‌های نامناسب برای فعالیت مورد نظر.
  • ورزش روی سطوح ناهموار.
  • مصرف داروهای گلوکوکورتیکوئیدها یا آنتی‌بیوتیک‌هایی به نام فلوروکینولون.
  • داشتن بیماری‌های مزمن که ممکن است تاندون آشیل را ضعیف کند، از جمله آرتریت روماتوئید، لوپوس، نقرس یا دیابت.

روش تشخیص آسیب تاندون آشیل

گاهی اوقات پزشکان آسیب تاندون آشیل را به اشتباه با پیچ‌خوردگی مچ پا اشتباه می‌گیرند. برای تشخیص درست، پزشک معاینه فیزیکی پا را انجام می‌دهد و ممکن است بخواهد راه رفتن یا دویدن شما را ببیند تا بتواند به دنبال مشکلاتی باشد که منجر به آسیب شما شده است.

همچنین ممکن است تست فشار ساق را انجام دهد. برای این تست، شما روی یک صندلی یا نیمکت زانو می‌زنید یا روی میز روی شکم دراز می‌کشید. پزشک به آرامی ماهیچه ساق پای سالم شما فشار می‌دهد. این کار باعث کشیده شدن تاندون و حرکت پای شما می‌شود. سپس همین کار را روی پای دیگر شما انجام می‌دهد. اگر تاندون آشیل شما پاره شده باشد، پای شما حرکت نمی‌کند، زیرا ماهیچه ساق پا به پای شما دیگر اتصالی ندارد.

روش تشخیص آسیب تاندون آشیل

انواع روش های درمان آسیب تاندون آشیل

آسیب‌های جزئی تا متوسط تاندون آشیل خود به خود بهبود می‌یابد. برای تسریع در فرآیند بهبودی، می‌توانید:

  • پای خود را استراحت دهید و تا حد امکان از اعمال فشار و وزن بر روی آن خودداری کنید. ممکن است به عصا نیاز داشته باشید.
  • بر روی منطقه آسیب دیده یخ بگذارید. در صورت لزوم، هر بار تا 20 دقیقه روی پا نگه دارید.
  • از یک باند کشی در اطراف ساق پا و مچ پا استفاده کنید تا ورم را کاهش دهید.
  • پای خود را بالا بیاورید. هنگام نشستن یا دراز کشیدن، آن را روی یک بالش قرار دهید.
  • از مسکن‌های ضد التهابی استفاده کنید. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند.
  • تمرینات کششی و تقویتی انجام دهید. پزشک یا فیزیوتراپیست می‌توانند تمرینات خاصی را به شما توصیه کنند.
  • در فعالیت‌های با کمترین فشار شرکت کنید. فعالیت‌هایی مثل شنا ممکن است به بهبودی کمک کنند.

نقش فیزیوتراپی در درمان آسیب تاندول آشیل

در اینجا نقش فیزیوتراپی در درمان آسیب تاندون آشیل برجسته می‌شود:

  • ارزیابی تخصصی:

فیزیوتراپیست می‌توانند با انجام ارزیابی‌های تخصصی برای تعیین میزان آسیب تاندون آشیل و نوع آن به پزشک کمک کنند. این اطلاعات به تدریج به تنظیم برنامه درمانی مناسب کمک می‌کنند.

  • تمرینات تقویتی:

فیزیوتراپیست برنامه‌های تمرینی تخصصی را طراحی می‌کنند که به تقویت عضلات اطراف تاندون آشیل کمک می‌کنند. این تمرینات می‌توانند به استحکام‌دهی تاندون کمک کرده و از دیگر آسیب‌ها جلوگیری کنند.

  • ماساژ و درمان فیزیکی:

ماساژ و تکنیک‌های درمان فیزیکی می‌توانند به بهبود جریان خون در منطقه آشیل و کاهش درد و التهاب کمک کنند.

  • ترکیب درمان‌ها:

فیزیوتراپی معمولاً به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی گسترده‌تر به کار می‌رود. این برنامه ممکن است شامل داروها، استراحت، روش‌های ضدالتهاب، و در صورت لزوم، جراحی باشد. فیزیوتراپی به بهبود عملکرد تاندون و افزایش مهارت‌های حرکتی بیمار کمک می‌کند.

  • آموزش به بیمار:

فیزیوتراپیست به بیماران نکات و توصیه‌هایی برای مراقبت خود در خانه و جلوگیری از تکرار آسیب تاندون آشیل ارائه می‌دهند.

شما می توانید برای درمان آسیب تاندول آشیل، به کلینیک رایان، بهترین کلینیک فیزیوتراپی در ملاصدرا تهران مراجعه نمایید.

نقش فیزیوتراپی در درمان آسیب تاندول آشیل

نقش فیزیوتراپی در درمان آسیب تاندول آشیل

پیشگیری از آسیب تاندون آشیل

  • ساق پاهای خود را کشش دهید و تقویت کنید.
  • دویدن در سربالایی را کاهش دهید.
  • کفش‌هایی با ساپورت خوب بپوشید که مناسب باشند.
  • در صورت احساس درد یا سفتی در پشت ساق پا یا پاشنه خود، ورزش را متوقف کنید.

کلینیک فیزیوتراپی رایان

نتیجه گیری

آسیب‌های تاندون آشیل به دلیل عواملی مانند ورزش‌های فشاری، کفش‌های نامناسب، و شرایط بدنی ایجاد می‌شوند. علائم آن شامل درد، سفتی، و تورم در منطقه پاشنه پا هستند. درمان این مشکلات می‌تواند شامل استراحت، یخ‌گذاری، مصرف داروهای ضد التهابی، و تمرینات تقویتی باشد. در موارد شدیدتر، مشاوره پزشکی و درمان‌های پیشرفته فیزیوتراپی و جراحی نیز لازم می‌شوند.

سوالات پرتکرار

  • آیا آسیب تاندون آشیل قابل درمان است؟

بله، آسیب تاندون آشیل قابل درمان است. درمان بسته به شدت آسیب متفاوت است. آسیب‌های خفیف معمولاً با استراحت، یخ، فشار و بالا بردن (RICE) قابل درمان هستند. آسیب‌های متوسط ​​ممکن است نیاز به فیزیوتراپی داشته باشند. آسیب‌های شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

  • چگونه می‌توان از آسیب تاندون آشیل جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از آسیب تاندون آشیل، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

قبل از ورزش، حتماً گرم کنید.
از وزنه‌برداری بیش از حد خودداری کنید.
کفش‌های مناسب برای ورزش بپوشید.
به طور منظم ورزش کنید.

درباره مریم یزدیان
من دکتر مریم یزدیان متخصص فیزیوتراپی از دانشگاه شهید بهشتی هستم. شما میتوانید برای انجام انواع فیزیوتراپی به کلینیک فیزیوتراپی رایان مراجعه کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Call Now Buttonتماس با ما