3 آسیب رایج زانو هنگام راه رفتن
برای بسیاری از افراد پیش آمده است که هنگام راه رفتن دچار آسیب رایج زانو شوند. این آسیب ها ممکن است به دلایل مختلفی مانند پوکی استخوان و … اتفاق بیوفتد. در ادامه این مطلب از سایت فیزیوتراپی رایان مهم ترین آسیب رایج زانو هنگام راه رفتن را توضیح خواهیم داد.
1. سندرم پتلوفمورال یکی از آسیب های زانو هنگام راه رفتن
زانوی دوندگان یا سندرم پتلوفمورال یک بیماری شایع است که با درد در جلوی زانو، اطراف استخوان کشکک (پاتلا) مشخص می‌شود. این درد می‌تواند در یک یا هر دو زانو رخ دهد و معمولاً با فعالیت‌هایی که باعث حرکت کشکک می‌شوند، مانند دویدن، پریدن و بالا رفتن از پله‌ها، تشدید می‌شود.
علت دقیق سندرم پتلوفمورال مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که ناشی از ترکیبی از عوامل، از جمله:
- عدم تعادل عضلانی: عضلات ران و لگن که کشکک را کنترل می‌کنند، باید به طور مساوی قوی و انعطاف‌پذیر باشند. عدم تعادل عضلانی می‌تواند باعث شود که کشکک به طور نامناسب حرکت کند و باعث ایجاد درد شود.
- بدشکلی پا: بدشکلی‌های پا مانند پرونیشن بیش از حد (چرخش رو به داخل پا) می‌تواند باعث شود که کشکک به طور نامناسب حرکت کند.
- آسیب دیدگی: آسیب دیدگی کشکک، مانند دررفتگی یا شکستگی، می‌تواند باعث ایجاد سندرم پتلوفمورال شود.
علائم سندرم پتلوفمورال عبارتند از:
- درد در جلوی زانو، اطراف استخوان کشکک
- درد هنگام دویدن، پریدن و بالا رفتن از پله‌ها
- درد هنگام نشستن به مدت طولانی
- حساسیت به لمس در اطراف استخوان کشکک
- تورم در اطراف استخوان کشکک
پزشک با معاینه فیزیکی و پرسیدن سوالاتی در مورد علائم بیمار، می‌تواند سندرم پتلوفمورال را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است پزشک آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی را برای رد سایر علل درد زانو درخواست کند.
درمان زانوی دوندگان معمولاً شامل ترکیبی از موارد زیر است:
- استراحت: کاهش فعالیت‌هایی که باعث ایجاد درد می‌شوند.
- یخ درمانی: استفاده از یخ در ناحیه دردناک برای کاهش التهاب.
- کمپرس گرم: استفاده از گرما در ناحیه دردناک برای بهبود جریان خون و کاهش درد.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): برای کاهش التهاب و درد.
- فیزیوتراپی: برای بهبود قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات ران و لگن.
در موارد شدید، ممکن است جراحی برای اصلاح بدشکلی‌های پا یا ترمیم آسیب دیدگی کشکک لازم باشد. سندرم پتلوفمورال یک بیماری شایع است که می‌تواند باعث درد و ناراحتی در زانو شود. با درمان مناسب، اکثر افراد می‌توانند به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.
2. آسیب تاندونیت آشیل
تاندونیت آشیل یک التهاب در تاندون آشیل است، تاندون بزرگی که عضلات پشت ساق پا را به استخوان پاشنه متصل می کند. این آسیب شایع است، به خصوص در ورزشکارانی که به طور مکرر می دوند، می پرند یا پاشنه پا را بالا می برند.
علائم تاندونیت آشیل عبارتند از:
- درد در پشت پا، در نزدیکی استخوان پاشنه
- درد هنگام راه رفتن، دویدن یا بالا رفتن از پله ها
- سفتی در پشت پا
- تورم در پشت پا
- حساسیت به لمس در پشت پا
علت دقیق تاندونیت آشیل مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که ناشی از ترکیبی از عوامل، از جمله:
- استفاده بیش از حد: تاندون آشیل یک تاندون قوی است، اما می تواند در اثر استفاده بیش از حد آسیب ببیند.
- عدم تعادل عضلانی: عضلات پشت ساق پا باید به طور مساوی قوی و انعطاف پذیر باشند. عدم تعادل عضلانی می تواند باعث شود که تاندون آشیل بیش از حد کشیده شود و باعث ایجاد درد شود.
- بدشکلی پا: بدشکلی های پا مانند پرونیشن بیش از حد (چرخش رو به داخل پا) می تواند باعث شود که تاندون آشیل بیش از حد کشیده شود.
- آسیب دیدگی: آسیب دیدگی تاندون آشیل، مانند کشیدگی یا پارگی، می تواند باعث تاندونیت آشیل شود.
پزشک با معاینه فیزیکی و پرسیدن سوالاتی در مورد علائم بیمار، می تواند تاندونیت آشیل را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است پزشک آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی را برای رد سایر علل درد پا درخواست کند.
برای کمک به پیشگیری از تاندونیت آشیل، می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید، با پزشک خود مشورت کنید.
- به تدریج شدت و مدت زمان ورزش خود را افزایش دهید.
- از کفش‌های ورزشی مناسب استفاده کنید.
- عضلات پشت ساق پا خود را تقویت کنید.
- تمرینات کششی منظم انجام دهید.
3. پیچ خوردگی مچ پا یکی از آسیب دیدگی های رایج هنگام راه رفتن
پیچ خوردگی مچ پا یکی از آسیب دیدگی های رایج هنگام دویدن است. این آسیب زمانی رخ می دهد که رباط های مچ پا بیش از حد کشیده یا پاره شوند. رباط ها بافت های محکمی هستند که استخوان های مچ پا را به هم متصل می کنند.
پیچ خوردگی مچ پا هنگام دویدن می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله:
- افتادن یا لغزش: این شایع ترین علت پیچ خوردگی مچ پا است.
دویدن روی سطح ناهموار: دویدن روی سطح ناهموار می تواند باعث شود که مچ پا به طور ناگهانی به یک طرف بچرخد و باعث آسیب شود.
ضعف عضلات مچ پا: عضلات ضعیف مچ پا نمی توانند به خوبی مچ پا را حمایت کنند و خطر پیچ خوردگی را افزایش می دهند.
عدم انعطاف پذیری مچ پا: مچ پاهای غیر انعطاف پذیر بیشتر مستعد پیچ خوردگی هستند.
علائم پیچ خوردگی مچ پا عبارتند از:
- درد
- ورم
- کبودی
- ناتوانی در راه رفتن
درمان پیچ خوردگی مچ پا معمولاً شامل استراحت، یخ درمانی، کمپرس گرم و بالا نگه داشتن مچ پا است. در صورت درد شدید، ممکن است پزشک داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) تجویز کند.
برای کمک به پیشگیری از پیچ خوردگی مچ پا، می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
- از کفش های ورزشی مناسب استفاده کنید.
- عضلات مچ پا خود را تقویت کنید.
- قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید، با پزشک خود مشورت کنید.
در اینجا چند روش برای پیشگیری از پیچ خوردگی مچ پا هنگام دویدن آورده شده است:
- از کفش های ورزشی مناسب استفاده کنید. کفش های ورزشی مناسب باید از مچ پا شما پشتیبانی خوبی داشته باشند و از لغزش جلوگیری کنند.
- عضلات مچ پا خود را تقویت کنید. تمرینات تقویتی مچ پا می تواند به بهبود قدرت و انعطاف پذیری مچ پا کمک کند.
- قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه ورزشی ایمن و متناسب با شرایط خود ایجاد کنید.
- به تدریج شدت و مدت زمان ورزش خود را افزایش دهید. افزایش تدریجی شدت و مدت زمان ورزش می تواند به بدن شما فرصت دهد تا با فشار جدید سازگار شود.
- روی سطح مناسب بدوید. دویدن روی سطح ناهموار می تواند خطر پیچ خوردگی را افزایش دهد.
- به آرامی شروع کنید. هنگام شروع دویدن، به آرامی شروع کنید و به تدریج مسافت و سرعت خود را افزایش دهید.
- اگر احساس درد کردید، بایستید. اگر هنگام دویدن احساس درد کردید، فوراً توقف کنید. ادامه دادن دویدن می تواند باعث آسیب بیشتر شود.
